วันที่ 9 เมษายน 2568 นายประเสริฐ อินเกตุสมบูรณ์ ผู้อำนวยการศูนย์ส่งเสริมเทคโนโลยีการเกษตรด้านอารักขาพืช จังหวัดพิษณุโลก มอบหมายให้ นางเพื่อนแพง ขัติศรี นักวิชาการส่งเสริมการเกษตรชำนาญการ และนักศึกษาฝึกงานจากมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา พิษณุโลก ติดตามสถานการณ์ศัตรูพืช ณ ศูนย์ขยายพันธุ์พืชที่ 6 จังหวัดพิษณุโลก บ้านบางทราย หมู่ 5 ตำบลงิ้วงาม อำเภอเมืองพิษณุโลก จังหวัดพิษณุโลก ดำเนินการปลูกพันธุ์มันสำปะหลังอิทธิ 1 2 และ 3 สภาพอากาศที่วัดได้ อุณหภูมิ 32 องศาเซลเซียส ความชื้น 62 เปอร์เซ็นต์ จากการสำรวจพบการระบาดของศัตรูพืช ดังนี้ 1. เพลี้ยแป้ง ไรแดง แมลงหวี่ขาวยาสูบ และแมลงหวี่ขาวใยเกลียว พบศัตรูธรรมชาติดังนี้ 1. ด้วงเต่าตัวห้ำ 2. แมลงช้างปีกใส 3. ด้วงเต่าสีส้ม แมงมุม ในการนี้ได้ปล่อยแมลงช้างปีกใส ระยะตัวเต็มวัย จำนวน 1,000 ตัว และระยะไข่ จำนวน 6,000 ฟอง เพื่อควบคุมศัตรูพืชในแปลงต่อไป ทั้งนี้ได้ให้คำแนะนำในการควบคุมโดยใช้วิธีผสมผสานดังนี้ 1.ชีววิธี ได้แก่ อนุรักษ์แมลงศัตรูธรรมชาติ เช่น แมลงช้างปีกใส และด้วงเต่าตัวห้ำและแมงมุม 2.เพิ่มปริมาณแมลงศัตรูธรรมชาติ โดยการปล่อยแมลงช้างปีกใส และด้วงเต่าตัวห้ำ เพื่อควบคุมเพลี้ยแป้ง ไรแดง และแมลงหวี่ขาว 3.ใช้สารเคมีที่มีประสิทธิภาพ ควบคุมการระบาดของแมลงหวี่ขาว เช่น สารเคมีกลุ่ม 4A อเซทรามิพริด ไดโนทีฟูแรน (กลุ่ม 7C) ไพริพรอกซิเฟน ( กลุ่ม 9B) ไพรมีโทษซีน (กลุ่ม 16 ) บูโพรเฟซิน (กลุ่ม 23) สไปโรเตตระแมท (กลุ่ม 29) ฟลอนิคามิด โดยเลือกเพียง 1 กลุ่ม ฉีดพ่นทุก 7 วัน และสลับกลุ่มสารเพื่อป้องกันการดื้อยา